راهبند 

 

انواع راهبند اتوماتیک

راهبند اهرمی(میله ای)

 

 

 

تفاوت راهبند هیدرولیک و الکترومکانیک

راهبندهای هیدرولیک به علت استهلاک مکانیکی کمتر نسبت به راهبندهای الکترومکانیک، برای محل های پرتردد مناسب تر می باشند. راه بندهای هیدرولیک را براساس ولتاژ تغذیه موتور می توان به دو گروه ۲۴ ولت و ۲۲۰ ولت تقسیم نمود. مزیت عمده مدل ۲۴ ولت قابلیت افزودن باتری پشتیبان برای استفاده از راه بند در هنگام قطع برق می باشد.

سیستم محرک در این راهنبدها شامل یک موتور الکتریکی، پمپ روغن، محفظه روغن و سیلندر هیدرولیک می باشد. با روشن شدن موتور، پمپ روغن به حرکت درآمده و روغن را با فشار بالا از مخزن تخلیه و وارد سیلندر هیدرولیک می نماید. با ورود و خروج روغن در سیلندر هیدرولیک، پیستون درون آن به سمت بالا و پایین حرکت می کند. انتهای آزاد پیستون به کمک اهرم بندی به شفت خروجی متصل می شود و از سمت دیگر میله راهبند نیز از مرکز دوارن خود به شفت خروجی متصل می گردد. بدین ترتیب حرکت پیستون درون سیلندر هیدرولیک به میله راهبند منتقل شده و نیروی لازم برای حرکت آن را تامین می کند.


راهبند الکترومکانیک

راهبندهای الکترومکانیک دارای یک موتور الکتریکی می باشد. نیروی خروجی شفت موتور وارد یک جعبه دنده (گیربکس) می شود تا از طریق آن نسبت قدرت و سرعت شفت متحرک تنظیم شود. مرکز دوران میله راهبند دارای یک سوراخ دندار بوده که بر روی شفت خروجی جعبه دنده متصل می شود. از این طریق زنجیره انتقال قدرت کامل شده و نیروی محرک موتور به میله راهبند منتقل می شود.

نحوه ی حرکت راهبند های الکترو مکانیک به این گونه می باشد که نسبت قدرت و سرعت شفت موتور از طریق وارد شدن نیروی خروجی شفت موتور وارد یک جعبه دنده یا همان گیربکس تنظیم می شود و مرکز دوران میله ی راهبند که دارای یک سوراخ دندانه دار هست به شفت خروجی جعبه دنده متصل می شود . بنابرین زنجیر انتقال قدرت کامل می شود و نیروی محرک موتور به میله ی راهبند منتقل می شود .